با وجود نامگذاری سال ۱۴۰۴ به عنوان سال سرمایه‌گذاری در تولید، یکی از محرک‌های مهم اقتصادی کشور کمتر مورد توجه قرار گرفته است، اقتصاد دریامحور و نقش حیاتی بنادر به عنوان گره‌های استراتژیک در زنجیره تأمین جهانی.
با پهلوگیری کشتی‌ها در آب‌های دریای خزر و خلیج فارس، بنادر کشور به عنوان قلب تپنده تجارت دریایی، ایجاد اشتغال، لجستیک و تعاملات ژئوپلیتیکی ایفای نقش می‌کنند، اما همچنان نیازمند توجه، سرمایه‌گذاری و سیاست‌گذاری هدفمند هستند.
افشار ربانی شهرستانی، رئیس اداره امور بندری اداره کل بنادر و دریانوردی گیلان، در مصاحبه با خبرنگار تسنیم، بنادر را یکی از ارکان کلیدی زنجیره تأمین کالا می‌داند و می‌گوید: بنادر به این دلیل اهمیت دارند که عملیات لجستیکی ورود و خروج کالا را از مرحله پهلوگیری شناورها تا تخلیه در سیلوها، انبارهای نگهداری غلات و خروج کالا بر اساس دستورالعمل‌های گمرکی مدیریت می‌کنند.
این فعالیت‌ها محدود به انزلی نیست؛ گیلان و خوزستان، به عنوان دو قطب حیاتی در اقتصاد دریایی ایران، نقش‌های مکمل و متمم یکدیگر را ایفا می‌کنند.
به گفته مجتبی نظری، معاون امور بندری و اقتصادی اداره کل بنادر و دریانوردی گیلان، اگر به نوع کالاهایی که وارد بندر امام می‌شود نگاهی بیندازیم، متوجه می‌شویم که همین نوع کالاها در مقیاس کوچک‌تر در بندر انزلی نیز وارد می‌شوند، یعنی الگویی مشابه اما با ظرفیت‌هایی متناسب با وضعیت منطقه‌ای.
گیلان به واسطه اتصال به اقتصاد اوراسیا و خوزستان به دلیل نزدیکی به اقتصاد خاورمیانه، دو مسیر ترانزیتی حیاتی برای کشور تشکیل داده‌اند؛ مسیری که در صورت بهره‌برداری صحیح، می‌تواند موازنه تجارت منطقه‌ای را به نفع ایران تغییر دهد.
یکی از فعالان تجاری در خط کشتیرانی دریای خزر نیز به چرخه صادرات و واردات در این خط اشاره کرد و گفت: «ما شمش آهن را از بندر انزلی بارگیری می‌کنیم و به باکو می‌بریم؛ چوب راش را از باکو و گندم، ذرت و جو را از آستاراخان وارد می‌کنیم.»