روستای لزور یکی از بزرگترین و زیباترین روستاهای استان تهران است که در دامنههای رشته کوه البرز و در شهرستان فیروزکوه واقع شده است. طبیعت بینظیر روستا و تابستانی که به خنکی و زیبایی بهار شباهت دارد، لزور را به یکی از مقاصد طبیعتگردان تبدیل کرده است. با کجارو همراه باشید.
روستای لزور یکی از مقاصد تابستانی و بزرگترین روستاهای استان تهران است که در شهرستان فیروزکوه واقع شده است. این روستا در دهستان قزقانچای از توابع بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه، در ۱۶۵ کیلومتری شمال شرقی تهران و در میان رشته کوه البرز واقع شده است. لزور یکی از پرجمعیتترین روستاهای استان تهران است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا بیش از ۲۰۰۰ نفر در قالب ۵۶۱ خانوار بوده است و با ادامه روند مهاجرت روستاییان به شهرها، جمعیت ساکن دائمی لزور نیز مانند سایر روستاها در سالهای اخیر کاهش یافته است؛ اما با ساخت و سازهای جدید و با احتساب ساکنان فصلی، به گفته اهالی، جمعیت فعلی روستا بیش از ۹۰۰ خانوار است.
آب و هوای خنک و دلپذیر تابستانی در کنار مناظر طبیعی بکر و زیبا باعث شده است که جمعیت روستا در تابستان چندین برابر شود. اگر تا اواخر تابستان به لزور بروید، خواهید دید که بهار هنوز از این روستا نرفته است، رودخانهها هنوز جاری و پر آب هستند، دریاچه لزور زیباست و طراوت و سرسبزی همچنان مهمان دشتها و مراتع لزور است.
لزور از شمال با روستاهای نشل و برزنه، از توابع شهرستان بابل، هممرز است. زمانی که سفرها با پای پیاده و اسب انجام میشد، این روستا یکی از مسیرهای ارتباطی به شمال کشور محسوب میشد؛ اما اکنون که سفرها ماشینرو شده و مسیر جادهها تغییر کرده است، دیگر از این مسیر برای رفت و آمد استفاده نمیشود، مگر برای گردشگران یا کوهنوردانی که گاه به گاه از آنجا عبور میکنند.
ارتفاع روستای لزور از سطح دریا حدود ۲۴۰۰ متر است. زبان اصلی و مادری مردم این روستا گویش لزوری است که یکی از گویشهای مازندرانی (طبری) است و جزو گروه زبانهای شمالی ایران محسوب میشود. لزور دارای محلههای قدیمی به نامهای: اوپه، شجاعخیل، کشکریز، کوله چپن و غیره است. مردم روستای لزور از طریق کشاورزی و دامداری امرار معاش میکنند.
محصولات اصلی روستای لزور سیبزمینی، گندم و جو است و یونجه، فرفیون و شبدر از عمدهترین علوفههای این روستا هستند. سیب، گیلاس، آلبالو و گلابی نیز از جمله محصولات میوهای لزور هستند. منبع اصلی آبیاری کشاورزی این روستا رودخانه فرحرود و چشمههای موجز و کهریز است. اگر اهل پیادهروی هستید و از گشت و گذار در طبیعت لزور لذت میبرید، دو مسیر را پیشنهاد میکنیم:
برای رسیدن به امامزاده معروف دو راه دارید: یکی از محله کشک ریز و کنار مسجد امام موسی جعفر (ع) و دوم از طریق جاده لاسک. هر کدام از این مسیرها را که برای رسیدن به امامزاده معروف انتخاب کنید، جذابیت و زیبایی خاص خود را دارد. مسیر اول شما را در امتداد دره و رودخانه در مسیری باریک از میان باغها و مراتع زیبا عبور میدهد و به امامزاده میرساند و مسیر دوم از طریق جاده لاسک که از بالای دره میگذرد. در بخشی از جاده، جادهای آسفالته از سمت راست منشعب میشود و پس از چند دقیقه به امامزاده میرسد. از هر یک از این دو مسیر، حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه با امامزاده فاصله خواهید داشت.
اگر به سمت امامزاده بروید، میتوانید از چشمه گوارای آن نیز بنوشید. با ادامه مسیر امامزاده کمی بالاتر، به آبشاری زیبا و نسبتاً کوچک میرسید که میتواند محل مناسبی برای استراحت و آرامش باشد. اگر میخواهید از امامزاده معروف به جاده لاسک و ابتدای تنگه بروید، میتوانید از جاده پاکوب روبروی امامزاده به جاده در جنوب برسید، یا اگر از امامزاده بالاتر و به سمت آبشار میروید، از یک مکان مناسب، با حرکت به سمت چپ ارتفاع بگیرید تا به جاده برسید.
اما اگر میخواهید مستقیماً از روستا به لاسک و ابتدای تنگه بروید، ابتدا باید به جلوی ایستگاه مخابرات لزور برسید. امتداد خیابانی که ایستگاه مخابرات روستا در آن قرار دارد، به جاده خاکی میرسد که در جهت شمال غربی بالا میرود و چند کیلومتر بالاتر در منطقه لاسک در ارتفاع ۲۶۰۰ متری به پایان میرسد. در ابتدای این جاده، حدود ۱۰۰ متر بالاتر، آب چشمه از طریق لولهای به داخل نهر میریزد که میتوانید از آب خنک آن بنوشید و به سفر خود ادامه دهید. پس از حدود نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه پیادهروی در این جاده، به منطقه لاسک و ابتدای تنگه رودخانه فرح رود خواهید رسید. سد کوچکی در دهانه این تنگه در حال ساخت است که قرار است در آینده آب پنج روستا از جمله لزور را تأمین کند.
جاده لاسک یک جاده خاکی عریض است که میتوانید تمام طول آن را با ماشین طی کنید؛ اما اگر در امتداد این جاده پیادهروی کنید، درختان بلند صنوبر در …